Sir James George Frazer (1854-1941) bio je škotski antropolog koji se napose bavio proučavanjem mita i religije. Njegovo rano istraživanje razvoja religije, u napredovanju čovječanstva od primitivnoga do civiliziranog društvenoga ustroja, urodilo je nizom teorija o povijesnoj evoluciji drevnih kultova, obreda, rituala i religijskih vjerovanja. Zlatna grana Frazerovo je najveće i najpoznatije djelo, sabirno mjesto njegovih zrelih teorija. Frazer u njemu polazi od istraživanja nasljednih rituala kraljeva-svećenika u Dijaninu gaju, svetoj šumi u drevnoj Italiji. Obred je uključivao drevni običaj dopuštanja odbjeglom robu da se bori s kraljem - i eventualno preuzme njegov naslov - ako prije toga uspije odlomiti granu s naročita zlatnog drveta. Frazer je vidio vezu između te priče i Vergilijeve epske poeme Eneide, u kojoj posjedovanje zlatne grane omogućuje junaku Eneji silazak u podzemni svijet. Velik dio Frazerove knjige crpi iz tog istraživanja drevnoga kulta stabla, nastojanja ranih naroda da nadziru prirodu i ritualnog ubijanja božanskih kraljeva. U Zlatnoj grani Frazer propituje mnoštvo mitova i narodnih priča iz najrazličitijih kultura i vremena te ukazuje na zapanjujuće sličnosti među njima. Među njegovim su temama magija i čaranje, tabui i spolni obredi, narav duše i religije, žrtveni jarci i ljudske žrtve, velika književnost i legende.