Sredinom 19. stoljeća norveški pejzažist Lars Hertervig slikao je blistave krajolike, patio od mentalnih bolesti i umro siromašan i nepoznat. Njegove su slike dobile više pažnje i priznanja nakon njegove smrti. Danas se Lars Hertervig (1830-1902) smatra istaknutim norveškim slikarom svoga vremena.

Melankolija I divlja je i grozničava priča ispisana kao tok svijesti, u kojoj Jon Fosse maestralno ulazi u um umjetnika Herterviga u trenutku kad on, paraliziran tjeskobom zbog vlastitog umjetničkog talenta, ali i zbog mahnite ljubavi prema petnaestogodišnjoj Helene Winckelmann, doživljava mentalni slom. Paranoičan i opsjednut seksualnim halucinacijama, izložen progonu i porugama, Hertervig se nađe na ulici, očajnički se pokušavajući vratiti u Winckelmannov stan, no na kraju završava u ludnici.

U drugom dijelu romana Hertervig, izgubljen u ludilu, planira bijeg iz azila, dok u trećem poremećeni pisac Vidme početkom 1990-ih pokušava, poput samog Fossea, napisati roman o Larsu Hertervigu. Melankolija II zbiva se u godini Hertervigove smrti (1902), a ispričana je iz perspektive Hertervigove izmišljene sestre Oline.